Gorąco zachęcamy, by dzisiejszy wczesny wieczór spędzić w Galerii Wydziału Malarstwa, gdzie o godzinie 17.00 rozpocznie się wernisaż wystawy „Tożsamość”, zorganizowanej w ramach projektu „Wolność – granice tożsamości”.
Kuratorem wystawy jest prof. Zbigniew Bajek, dla którego rok 2024 jest wyjątkowy. Czterdzieści lat temu uzyskał dyplom krakowskiej ASP, dwie dekady temu, z jego inicjatywy powstała na Wydziale Malarstwa 1. Pracownia Interdyscyplinarna. Nie do przecenienia jest fakt, że sto lat temu, zmarł Franz Kafka, twórca dla kuratora wystawy niezwykle ważny i inspirujący.
W tym niezwykłym dla siebie czasie, Zbigniew Bajek zaprosił do udziału w kameralnej wystawie, którą zatytułował „Tożsamość” prof. Marka Sibinský’ego z Wydziału Sztuki Uniwersytetu Ostrawskiego oraz prof. Zbigniewa Szota z Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, dwóch bliskich mu artystów i… ludzi, z którymi od lat współpracuje. Łączy ich wiara w sens zajmowania się sztuką, konieczność ciągłego eksperymentowania oraz potrzeba dzielenia się zdobytym doświadczeniem z innymi.
Artyści organizują przedsięwzięcia artystyczne o charakterze krajowym i międzynarodowym, do których zapraszają profesorów, doktorantów i studentów macierzystych Uczelni ale także uczelni artystycznych z całej Polski oraz Republiki Czeskiej i Niemiec.
Prof. Sibinský jest m.in. współautorem niezwykle prestiżowego projektu „ISSO. International serigraphy symposium Ostrava”, do którego zapraszani są artyści różnych dyscyplin, mogący w pracowniach sitodruku Wydziału Sztuki Uniwersytetu Ostrawskiego zrealizować autorskie projekty. Dorobek uczestników projektu pokazywany jest na wystawach w eminentnych galeriach Europy.
Prof. Zbigniew Szot od kilku lat inicjuje Międzynarodowe Spotkania Artystyczne w Trzebiatowie, goszczących twórców z Europy i Azji, reagujących w swojej twórczości na wyzwania współczesności. Jest również autorem projektu „Walizka”, powstałym na fali pandemii, kiedy ustało oficjalne życie wystawiennicze i możliwą formą spotkania były wystawy przekazywane sobie w walizce („walizkowe” – nawiązanie do okresu stanu wojennego).
Prof. Bajek jest autorem bardzo wielu inicjatyw artystyczno badawczych, jak chociażby projekty podejmujące zagadnienia związane z hasłem „wolność” („Wymiary Wolności”, „Labirynt Wolności”, „Dramat Wolności”, „Dotyk Wolności” i inne). W ostatnich latach realizował duże, międzynarodowe projekty, dla których punktem odniesienia była twórczość Franza Kafki. Uczestnicy projektów „Kafka – przełamywanie granic”, „Kafka – Oswajanie Obcego”, „KAFKA 2024” inspirowali się – i inspirują – aforyzmami ze zbioru „Rozważania o grzechu, cierpieniu, nadziei i słusznej drodze”, które pisarz napisał w czasie, gdy Europę dotknęło szaleństwo I Wojny Światowej, a jego osobiście nieuleczalna choroba. Przesłanie miniatur Kafki, pomimo upływu czasu, zachowuje wyjątkową aktualność.
Artystów spotykających się w marcu 2024 r. w Galerii Malarstwa ASP wiele łączy ale też wyróżnia poczucie własnej tożsamości.
Wystawa czynna do 23 marca.
O twórcach
Zbigniew Szot (ur. 1962) – artysta sztuk wizualnych. Studia w latach 1981–1986 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. M. Abakanowicz) w Poznaniu. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1987 roku. Pracę jako asystent w I Pracowni Gobelinu prof. Magdaleny Abakanowicz i prof. Anny Goebel rozpoczął w 1988 r. Od 1991 r. kontynuował ją w III Pracowni Rysunku prof. Józefa Drążkiewicza. W 2006 r. wygrał konkurs na objęcie kierownictwa IX Pracowni Rysunku na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W 2014 r. otrzymał tytuł profesora. Od 2015 r. piastował stanowisko profesora zwyczajnego, a po reformie w szkolnictwa w 2018 r. – profesora. Do tej pory swoje prace prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju oraz za granicą, min. w Czechach, Grecji, Japonii, Kanadzie i Niemczech. Zrealizował i współrealizował kilkadziesiąt scenografii teatralnych i plenerowych, programów telewizyjnych i koncertów. W swojej twórczości zajmuje się malarstwem, grafiką cyfrową, rysunkiem, działaniem przestrzennym oraz scenografią.
Marek Sibinský (ur. 1974), maturę zdał w 1992 na średniej szkole artystyczno-przemysłowej w Brnie (specjalizacja malarstwo). W 1997 roku ukończył studium magisterskie na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Ostrawskiego (katedra twórczości plastycznej – pracownia wolnej i stosowanej grafiki prof. Eduarda Ovčáčka). W 2006 roku ukończył studium doktoranckie w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, filii w Cieszynie, Wydział Artystyczny, Instytut Sztuki. W roku 2015 uzyskał tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk plastycznych w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, filii w Cieszynie, Wydział Artystyczny, Instytut Sztuki. Od 1998 roku pracuje jako pedagog w Katedrze Grafiki i Rysunku Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Ostrawskiego. Twórczość Marka Sibinskiego bierze swój początek lub czerpie głównie z wizualności obrazów technicznych, ale nie rozszerza ich, nie duplikuje, a następnie nie „zamraża” ich, zasypując nowymi i niepotrzebnymi, powielonymi „obrazami”. Raczej odwrotnie. Zatrzymanie w czasie nie służy strategiom estetycznym czy wystawowym autora, ale głównie ma na celu wciągnięcie widza we wstrząsające i bolesne „fakty”, rzeczywistość wirtualną, którą wprawdzie szczególnie media cyfrowe starannie reflektują, przedstawiają, często bardzo spektakularnie i z niemałą dokumentalną pomysłowością i umiejętnością, ale właśnie być może, że prezentując „absolutnie”, z obsesyjną potrzebą „relacji na żywo”, nakładając na siebie i zwielokrotniając strumienie wiadomości, wytwarzają zupełnie nierzetelny i coraz mniej prawdopodobny, coraz mniej wiarygodny i, co zrozumiałe, nie do zweryfikowania obraz naszego świata. Nasze doświadczanie świata jest zapośredniczone, przekazywane, pozorne, zadziwia prędkością i ujęciem, ale jest również manipulowane, co w ostatnich latach, przez wkroczenie postfaktycznego społeczeństwa nabywa kolejnego, niespodziewanego rozmiaru. Obraz świata możliwy do zweryfikowania w sposób pozytywistyczny skończył się na dobre a inne drogi poznania są właśnie podaniem w wątpliwość i marginalizacją jakichkolwiek sensownych wartości poprzez zalanie ich nadmiarem danych, najczęściej wizualnego charakteru. Ta nowa mitologia, posługując się nowymi schematami i wzorcami, stopniowo wypiera stare narracje, a lekturę tych współczesnych problematyzuje głównie dlatego, że już z definicji odrzucamy, aby to właśnie same media pośredniczyły.
Nagrody:
- 2000 – Cena, Grafika roku, Praha
- 2001 – Čestné uznání, Grafika roku, Praha
- 2004 – Čestné uznání, Grafika roku, Praha
- 2006 – Cena, Grafika roku, Praha
- 2012 – Čestné uznání, Grafika roku, Praha
- 2013 – 2 x Čestné uznání, Grafika roku, Praha
- 2014 – Cena, IV. Mezinárodní bienále digitální grafiky Gdynia 2014, Gdynia
- 2014 – Cena, Grafika roku, Praha
- 2016 – Cena, IV. Mezinárodní bienále digitální grafiky Gdynia 2016, Gdynia
- 2017 – Nominace na cenu kritiky, Grafika roku, Praha
- 2019 – Wyróżnienie Honorowe, Nowa Galeria Centrum Designu Gdynia , Polsko
- 2019 – Nominace na cenu za počítačovou grafiku, Grafika roku, Obecní dům, Praha
- 2020 – Special Honour of the Second International Triennial of Graphic Arts Livno, Franciscan Museum and Gallery Gorica-Livno
- 2022 – Hlavní cena v kategorii A, Grafika roku, Praha
- 2022 – Cena 7th International Graphic Arts Triennial – Gdańsk 2022
Zbigniew Bajek (ur. 1958), studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Zbigniewa Grzybowskiego; dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1984 r. Od 1983 r. zatrudniony jest na Wydziale Malarstwa na macierzystej uczelni. W 2009 r. uzyskał tytuł profesora. Prowadzi Pierwszą Pracownię Interdyscyplinarną oraz przedmiot Wiedza o działaniach i strukturach wizualnych. W latach 2005-2010 prowadził kierunkową pracownię malarstwa dla doktorantów Środowiskowych Studiów Doktoranckich. Od 2005 r. jest kierownikiem Katedry Interdyscyplinarnej. Realizuje przedsięwzięcia artystyczne, do udziału w których zaprasza artystów o uznanej pozycji, ale także doktorantów i studentów. Były to m.in.: „Kwadrat magiczny”, „Granice tożsamości”, „Czarno na białym”, ”Wymiary Wolności”, „Labirynt Wolności”, „Horyzont Wolności”, „Dramat Wolności”, „Cztery na krzyż. 4/+”, „Ślonski Kafka”, „Topografia Wolności”, „Szaleństwo Wolności”, „Kafka – przełamywanie granic”, „Dotyk Wolności”, „Kafka – słowa i twarze”, „Wieczne odpoczywanie”. Uprawia malarstwo, rysunek, fotografię, realizuje instalacje oraz działania parateatralne; zajmuje się również projektowaniem graficznym: projektuje plakaty, wydawnictwa albumowe, identyfikacje wizualne firm, znaki graficzne, itp. Jest autorem scenografii – współpracował z Teatrem Drugie Studio Wrocławskie oraz z Teatrem Witkacego w Zakopanem. W obrębie własnej twórczości jest autorem wielu projektów o charakterze interdyscyplinarnym: „Budowanie Wieży Bajek”, „Żywioły”, „Tatuaże”, „Pomiędzy Nilem a Jordanem”, „Wg Księgi Tobiasza”, „Raj utracony”, „Wolność jest kobietą”, „Oswajanie Obcego”, „Misterium Przejścia”, „Relikwiarze – niepodległość marzeń”, „Wiwisekcje – znaczenie ciała”, „Oswajanie Kafki”, „Wieczne odpoczywanie”. Zorganizował ponad 70 wystaw indywidualnych (m.in. w Andrychowie, Berlinie, Bonn, Brukseli, Czeladzi, Częstochowie, Frankfurcie nad Menem, Gdańsku, Głogowie, Gorzowie Wielkopolskim, Krakowie, Kielcach, Lublinie, Łodzi, Monachium, Norymberdze, Nowym Jorku, Nowym Sączu, Nowym Wiśniczu, Opawie, Orońsku, Paryżu, Przemyślu, Puławach, Radomiu, Rybniku, Rzeszowie, Sandomierzu, Sosnowcu, Stalowej Woli, Stargardzie Szczecińskim, Szczecinie, Tarnowie, Trzebiatowie, Warszawie, Wrocławiu, Zakopanem, Zamościu, Zawierciu). Brał udział w ponad 400 wystawach zbiorowych prezentowanych w kraju i za granicą.